Mike Giles-wywiad

Na londy±skim spotkaniu sk│adu King Crimson z 1973 roku z fanami: pojawi│ siΩ jako go£µ. Gra│ przecie┐ tylko na pierwszych dw≤ch p│ytach zespo│u "In The Court Of The Crimson King" z I 969 i "In The Wake Of Poseidon z 1970 roku. Zrobi│ na mnie wtedy wra┐enie cz│owieka trochΩ zagubionego i nie£mia│ego. Na pro£bΩ o wywiad odpowiedzia│. ┐e nie ma zbyt wiele do dodania do tego, co na temat King Crimson napisa│ ju┐ i powiedzia│ Robert Fripp. A jednak trzy tygodnie p≤ƒniej zgodzi│ siΩ na rozmowΩ. Oto jej najciekawsze fragmenty.

Zaczyna│e£ karierΩ wcze£niej ni┐ inni muzycy King Crimson...

- Tak, gdzie£ od czternastego roku ┐ycia (od 1956 roku - przyp. Ww) wykonywa│em z r≤┐nymi despotami utwory Everly Brothers, Gene'a Vincenta, wiesz, przeboje ery rock'n'rolla, natomiast p≤ƒniej tak┐e rzeczy beatlesowskie...

Czy pamiΩtasz nazwy choµby niekt≤rych spo£r≤d tych zespo│≤w ?

-Niestety, nie.

Ja znalaz│em gdzie£ nazwΩ jednej z twoich wczesnych grup, w kt≤rej gra│e£ ju┐ z bratem, Peterem - Trandsetters Ltd

-A tak To by│ jeden z tych zespo│≤w wykonuj╣cych znane przeboje. Przypomnia│em sobie te┐ tak╣ grupΩ The Intems. Basist╣ by│ w niej John Rostill, kt≤ry p≤ƒniej odszed│ do The Shadows.

Wiosn╣ 1967 roku wraz z Peterem stan╣│e£ w Birmingham na czele zespo│u Giles, Giles And Fripp. Jak dosz│o do jego narodzin?

- M≤j brat i ja byli£my zainteresowani stworzeniem czego£ nowego i innego. I dali£my og│oszenie, ┐e szukamy organisty, kt≤ry umia│by £piewaµ. Odpowiedzia│ na nie Robert, przedstawiaj╣c siΩ jako gitarzysta, kt≤ry nie potrafi £piewaµ. Zaintrygowa│ nas. Byli£my pod du┐ym wra┐eniem jego umiejΩtno£ci. I zdecydowali£my siΩ z nim pracowaµ. Przenie£li£my siΩ do Londynu. l zaczΩli£my wszyscy trzej tworzyµ muzykΩ, kt≤ra stopniowo stawa│a siΩ coraz bardziej eksperymentalna i improwizowana.

Jak dzi£, po latach, oceniasz p│ytΩ Cheerful Insanity Of Giles, Giles And Fripp?

- Nadal j╣ uwielbiam. Nadal uwa┐am, ┐e jest bardzo zabawna. Czasami zastanawiam siΩ, jak to by│o mo┐liwe, ┐e uda│o nam siΩ stworzyµ co£ tak £miesznego. Nigdy nie s│ysza│em niczego podobnego.

Jak dosz│o do przeobra┐enia siΩ Giles, Giles And Fripp w King Crimson?

- Robert i ja mieli£my ambicjΩ stworzenia czego£ o wiΩkszej randze, czego£ bardziej znacz╣cego. Tymczasem zdali£my sobie sprawΩ, ┐e Giles, Giles And Fripp zmierza do nik╣d. Ju┐ w tym czasie w sk│adzie pojawi│y siΩ takie osoby, jak Pater Sinfield i Ian McDonald. I ju┐ w tym czasie zaczΩli£my penetrowaµ niezbadane obszary muzyczne. No i Robert i ja byli£my gotowi zrobiµ bardziej zdecydowany krok do przodu. Pom≤g│ nam w tym wuj lana, kt≤ry postanowi│ zainwestowaµ w zesp≤l pewn╣ sumΩ pieniΩdzy. DziΩki funduszom uzyskanym od niego mogli£my kupiµ nowy sprzΩt. To by│ bardzo wa┐ny krok. Wraz ze zmian╣ instrument≤w zmieni│a siΩ bowiem w do£µ zasadniczy spos≤b nasza muzyka (chodzi m.in. o kupiony wtedy melotron, umo┐liwiaj╣cy wzbogacenie kompozycji brzmieniami orkiestrowymi - przyp. ww). Wtedy te┐ Robert zaproponowa│ by£my zaanga┐owali Grega Lake'a - jako wokalistΩ i basistΩ. Tak wygl╣da│a ca│a ta przemiana.

Greg Lake pojawi│ siΩ w zespole na miejsce Patera Gilesa. Jak zapamiΩta│e£ jego odej£cie? Czy dosz│o do niego w atmosferze konfliktu?

- Nie. W Giles, Giles And Fripp nie by│o ┐adnego konfliktu. Powiedzia│bym raczej, ┐e wyobra┐enia ich obu na temat przysz│o£ci zespo│u zaczΩ│y siΩ stopniowo r≤┐niµ. Wydaje mi siΩ, ┐e ambicj╣ Roberta by│o wprowadziµ grupΩ na scenΩ £wiatow╣, a Pater z jakich£ powod≤w tego nie chcia│.

Jaka atmosfera panowa│a podczas pierwszych pr≤b King Crimson na pocz╣tku 1969 roku w podziemiach londy±skiej Fulham Palace Cafe?

- Bardzo dobra. NaprawdΩ bardzo dobra. Do dzi£ zdumiewa mnie, jak szybko to siΩ wtedy potoczy│o. Przez jakie£ dwa-trzy miesi╣ce spotykali£my siΩ przez piΩµ wieczor≤w w tygodniu na kr≤tkie czterogodzinne pr≤by. I wszystko narodzi│o siΩ w tym czasie. By│o to mo┐liwe, poniewa┐ ka┐dy z nas stara│ siΩ daµ jak najwiΩcej z siebie. Pracowali£my naprawdΩ ciΩ┐ko w niezwykle tw≤rczej atmosferze.

Czyta│em, ┐e podczas pierwszych pr≤b grali£cie folkowe ballady w rodzaju Michael From Mountains Joni Mitchell, Get Thy Bearings Donovana czy w│asnej I Talk To The Wind..

- Nigdy nie grali£my piosenki Joni Mitchell, chocia┐ rzeczywi£cie jej s│uchali£my. Prawd╣ jest natomiast, ┐e grali£my Donovana.

Zaczynali£cie w ka┐dym razie od nastrojowych ballad. Jak narodzi│ siΩ ten mroczny styl King Crimson, kt≤ry dominuje ju┐ na p│ycie In The Court 0f The Crimson King?

- Wydaje mi siΩ, ┐e narodzi│ siΩ samoistnie. Wiesz, w ka┐dym z nas by│o wtedy wiele frustracji i z│o£ci. Wszyscy byli£my rozgoryczeni, ┐e nie uda│o nam siΩ niczego zdzia│aµ z poprzednim zespo│em. I te frustracje, ta z│o£µ bez w╣tpienia znalaz│y uj£cie w muzyce King Crimson. Nie by│ to jednak najwa┐niejszy sk│adnik Poniewa┐ grupa zosta│a w│a£ciwie natychmiast zaakceptowana przez wszystkich, czuli£my, ┐e mamy wreszcie mo┐liwo£µ pokazaµ £wiatu, na co nas staµ. I w muzyce King Crimson uda│o siΩ skumulowaµ ca│╣ nasz╣ energiΩ. Tak wiΩc ≤w mrok to tylko... To nie by│o co£ zaplanowanego, to nie by│o co£, o czym by£my rozmawiali. To siΩ po prostu zdarzy│o. Moim zdaniem jednak muzyka King Crimson nie by│a pozbawiona jasno£ci, nie by│a pozbawiona elementu humoru. Mo┐e nie jest on widoczny na p│ycie "In The Court Of The Crimson King", ale na pewno by│ widoczny podczas wystΩp≤w.

Czy pamiΩtasz pierwszy koncert King Crimson?

- Przykro mi, ale nie pamiΩtam. Coraz wiΩcej zdarze± z przesz│o£ci spowija ju┐ mrok zapomnienia (£miech).

A koncert w czerwcu 1969 roku w Hyde Parku u boku The Rolling Stones?

-A tak, ten koncert pamiΩtam. Moja pamiΩµ utrwali│a r≤┐ne sceny z tego dnia. PamiΩtam moment przybycia Stones≤w i Micka Jaggera wysiadaj╣cego w bia│ej szacie z samochodu... PamiΩtam mojego bratanka, kt≤ry wpad│ na scenΩ i zacz╣│ waliµ w perkusjΩ... PamiΩtam te┐, ┐e podczas samego koncertu prawie siΩ nie slyszeli£my. G│o£nik≤w ods│uchowych jeszcze wtedy nie stosowano i musieli£my graµ na wyczucie, powtarzaj╣c nuta w nutΩ partie wyµwiczone na pr≤bach.

Jaka atmosfera panowa│a podczas trasy po Stanach w ko±cu 1969 roku?

-By│o w porz╣dku. Co prawda ja bardzo tΩskni│em za domem. A i Ian nie czu│ siΩ dobrze w drodze. Ale by│o O.K

A jednak wkr≤tce potem odszed│e£ z zespo│u. Jaki by│ pow≤d?

- Nie chcia│em zbyt wiele czasu spΩdzaµ poza domem. »ycie wΩdrownego muzyka nie kusi│o mnie. Wola│em skoncentrowaµ siΩ na pracy w studiu.

P≤ƒniej, ju┐ po odej£ciu z King Crimson, gra│e£ na p│ycie ln The Wa ke 0f Poseidon...

- No tak. Ale musisz wiedzieµ, ┐e chocia┐ zesp≤│ siΩ rozlecia│, nie przestali£my rozmawiaµ ze sob╣. Nie by│o ┐adnych z│ych uczuµ. Nie przypominam sobie, by kto£ wini│ kogokolwiek o cokolwiek i by│o czym£ naturalnym, ┐e niekt≤rzy z nas, jak Greg czy ja, weszli wraz z Robertem do studia, by pom≤c mu nagraµ "In The Wake Of Poseidon ".

Czy praca nad In Ihe Wake 0f Poseidon by│a innym do£wiadczeniem ni┐ nagrywanie In The Court 0f The Crimson King?

-Muzyka by│a r≤wnie dobra, a atmosfera r≤wnie tw≤rcza. R≤┐nica polega│a na tym, ┐e nie byli£my ju┐ zespo│em. Koncepcja ca│o£ci by│a podobna jak na "In The Court Of The Crimson King", ale moim zdaniem wiele pomys│≤w doczeka│o siΩ na "In The Wake Of Poseidon" rozwiniΩcia. Chocia┐ muszΩ przyznaµ, ┐e dawno tej p│yty nie s│ucha│em. I trudno mi o niej m≤wiµ.

Utworzy│e£ p≤ƒniej duet z Ianem McDonaldem. Czy p│yta McDonald And Giles mia│a byµ czym£ innym ni┐ pierwsze albumy King Crimson?

- Mia│a byµ i by│a czym£ innym. Chcieli£my stworzyµ muzykΩ │agodniejsz╣, delikatniejsz╣, subtelniejsz╣, a ponadto - tak to ujmΩ - bardziej przyjazn╣ kobiecie. Praca nad t╣ p│yt╣ by│a dla mnie uroczym prze┐yciem. Chocia┐ siedzieli£my w studiu znacznie d│u┐ej, ni┐ mogli£my siΩ spodziewaµ.

Dlaczego duet McDonald And Giles siΩ rozpad│?

- Nie powiedzia│bym, ┐e siΩ rozpad│. Po prostu Ian zdecydowa│ siΩ zamieszkaµ w Nowym Jorku i kontynuowaµ karierΩ w Stanach. A ja postanowi│em zostaµ w Londynie i kontynuowaµ swoj╣ tutaj. Ale pozostali£my przyjaci≤│mi. Wiesz, w prasie czΩsto mo┐na przeczytaµ o konfliktach, k│≤tniach i wzajemnej nienawi£ci w tym czy innym zespole. Ale miΩdzy nami-mam na my£li wszystkich muzyk≤w pierwszego sk│adu King Crimson - nie by│o nienawi£ci. Po prostu w pewnej chwili ka┐dy z nas poszed│ w inna stronΩ, zrobi│ to, czego wtedy akurat pragn╣│ Oczywi£cie w zespole by│y napiΩcia, by│y stresy. Ale wielka trasa zawsze jest przecie┐ obci╣┐eniem, kt≤re nie ka┐dy potrafi znie£µ. Rozstawali£my siΩ jednak w przyjaƒni. I tak samo by│o z duetem McDonald And Giles.

Jak potoczy│a siΩ twoja p≤ƒniejsza kariera?

- W latach siedemdziesi╣tych uczestniczy│em w nagraniu ponad czterdziestu album≤w jako muzyk sesyjny - wiele satysfakcji da│a mi zw│aszcza wsp≤│praca z Rupertem Hine'em i Johnem Perrym. W latach osiemdziesi╣tych tworzy│em g│≤wnie muzykΩ filmow╣ i telewizyjn╣ w duecie z Markiem Woodem jako Giles And Wood. W tym czasie nagra│em te┐ album z Davidem Cunninghamem i Jamie Muirem. A w latach dziewiΩµdziesi╣tych skoncentrowa│em siΩ na w│asnej tw≤rczo£ci i na rozwijaniu moich idei dotycz╣cych gry na instrumentach perkusyjnych.

rozmawia│: WIESúAW WEISS